Przejdź do zawartości

Konkatedra Najświętszego Imienia Jezus w Jerozolimie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konkatedra Najświętszego
Imienia Jezus
w Jerozolimie
konkatedra
Ilustracja
główne wejście
Państwo

 Izrael

Miejscowość

Jerozolima

Adres

Latin Patriarchate of Jerusalem
P.O.B. 14152, Jaffa Gate
Jerusalem 91141

Wyznanie

katolickie

Kościół

Kościół rzymskokatolicki

Wezwanie

Najświętszego Imienia Jezus

Wspomnienie liturgiczne

3 stycznia

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Tymoteusz, św. Franciszek z Asyżu, św. Antoni z Padwy, św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego

Położenie na mapie Jerozolimy
Mapa konturowa Jerozolimy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Konkatedra NajświętszegoImienia Jezusw Jerozolimie”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, w centrum znajduje się punkt z opisem „Konkatedra NajświętszegoImienia Jezusw Jerozolimie”
Ziemia31°46′40″N 35°13′38″E/31,777778 35,227222

Konkatedra Najświętszego Imienia Jezus w Jerozolimiekościół katolicki, stanowiący obok bazyliki Bożego Grobu drugą w randze ważności świątynię łacińskiego patriarchy Jerozolimy, konsekrowany w 1872.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1847 roku władca Imperium Osmańskiego sułtan Abdülmecid I zezwolił na wzniesienie katedry łacińskiej w Palestynie. W tym samym roku papież Pius IX przywrócił łaciński patriarchat Jerozolimy, mianując pierwszym patriarchą ks. Giuseppe Valergę. Staraniem nowego patriarchy wzniesiono siedzibę patriarchatu na terenie Starej Jerozolimy, wzdłuż murów, na północ od Bramy Jafy. Najdalej na południe wysuniętą częścią kompleksu patriarszego jest konkatedra, którą konsekrował bp Valerga 11 lutego 1872 roku. Właściwą katedrą patriarchy łacińskiego jest bazylika Bożego Grobu, konkatedra jest drugim kościołem pod względem ważności. Budowla ucierpiała podczas trzęsienia ziemi, które nawiedziło Judeę 11 lipca 1927 roku oraz podczas działań wojennych w latach 1948–1949. Prace restauracyjne przeprowadzono w latach 1986–1988[1].

W konkatedrze i jej podziemiach pochowani zostali patriarchowie łacińscy ery nowożytnej: Giuseppe Valerga, Vincenzo Bracco, Luigi Piavi, Luigi Barlassina, Alberto Gori, Giacomo Beltritti. Kościół odwiedzali papieże podczas swoich podróży do Ziemi Świętej[2]. Mszę pontyfikalną odprawił w konkatedrze kard. Roger Etchegaray, będąc oficjalnym wysłannikiem papieża z misją pokojową na Bliskim Wschodzie (1 maja 2002)[1].

Data Papież Okazja
6 stycznia 1964 Paweł VI 1. podróż apostolska
26 marca 2000 Jan Paweł II 91. podróż apostolska
12 maja 2009 Benedykt XVI 12. podróż apostolska
25 maja 2014 Franciszek 2. podróż apostolska

Wystrój

[edytuj | edytuj kod]

Posadzka konkatedry wyłożona jest białym marmurem z Livorno. Kościół ma trzy nawy, główna o wysokości 8,5 m, zaś boczne 4,5 m. W ołtarzu głównym, fundacji cesarza Franciszka Józefa I, znajduje się obraz belgijskiego malarza orientalisty Jana-Baptisty Huysmansa przedstawiający Obrzezanie i nadanie imienia Jezus. W niszach nad ołtarzem umieszczone zostały cztery figury autorstwa paryskiego rzeźbiarza Désiré Froc-Roberta, przedstawiające: św. Ludwika Króla, św. Helenę, św. Jakuba i św. Jana Chrzciciela. Na lewo od ołtarza znajduje się arras przedstawiający Madonnę z Dzieciątkiem, dar Napoleona III Bonaparte ofiarowany w 1857 roku. Po prawej stronie obraz Święci Piotr i Jan uzdrawiają paralityka ofiarowany w 1876. Nad rzeźbami i obrazem w ołtarzu głównym znajduje się pięciometrowy witraż ze sceną Zmartwychwstania francuskiej firmy Lorin Co. z Chartres z 1876 roku. W kościele znajdują się jeszcze dwa inne pięciometrowe witraże tej samej firmy, na których przedstawiono: Chwałę Wcielenia oraz Ukrzyżowanie. Nad głównym wejściem umieszczony został okrągły witraż z Mistycznym Barankiem i symbolami ewangelistów o średnicy 5 m. Autorem malowideł ściennych na sklepieniu był włoski malarz Vincenzo Pacelli. W konkatedrze znajduje się też kopia Figury siedzącego św. Piotra Apostoła z bazyliki św. Piotra w Watykanie. Autorem popiersi patriarchów był włoski rzeźbiarz Scipione Tadolini[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Charles B. Radloff: The Church of the Holy Name of Jesus. Co-Cathedral of the Diocese of Jerusalem. Jerusalem: General Administrator of the Latin Patriarch of Jerusalem, 2006. (ang.).
  2. Benedykt XVI: Saluto del Santo Padre Benedetto XVI. Rzym: Libreria Editrice Vaticana, 2009. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]